Boeren en de Strijd om Land
21 OKTOBER: Internationale dag van solidariteit met de boerenstrijd tegen landroof op de Filipijnen!
Persbericht ICHRP
Filipijnen, 21 oktober
Fotocredit: jongerenorganisatie Anakbayan
Tekst: Lupa sa Magsasaka, Hindi sa Korporasyon = Land is van Boeren, niet van Bedrijven
De nationale alliantie van boerenorganisaties KMP werd gevormd door de eensgezindheid van boeren en landarbeiders in Luzon, Visayas en Mindanao om te strijden tegen landmonopolie, hoge grondpacht, hoge productiekosten, lage verkoopprijzen van landbouwproducten en lage lonen van landarbeiders. Tot op de dag van vandaag blijft het landbouwsysteem in de Filipijnen feodaal. De semi-feodale uitbuiting op het platteland gaat door, naast de aanvallen van de staat op de werkende massa's.
Decennialang hebben boeren en landarbeiders in de Filipijnen zich georganiseerd en gestreden tegen het semi-feodale systeem. Een prominente strijd vond plaats in Hacienda Luisita. Vanaf 1956 begonnen landarbeiders in Hacienda Luisita zich te organiseren om op te komen voor hun recht op land en een fatsoenlijk levensonderhoud. In de loop der jaren is de repressie geïntensiveerd, met als dieptepunt het brute bloedbad in Hacienda Luisita in 2004, dat een symbool werd van het mislukken van de nep-landhervormingen. In 2017 werd de #Bezet-Luisita-campagne gestart om de legitieme strijd voort te zetten.
Een soortgelijke door boeren en inheemse volkeren geleide strijd heeft zich voorgedaan in de Filipijnen, gelijktijdig met toenemende nep-landhervormingsprogramma's die er niet in slagen om het land op een eerlijke manier te herverdelen.
De KMP heeft de landstrijd in de Filipijnen daadkrachtig bevorderd. Een belangrijk initiatief van de organisatie is ‘bungkalan’, of collectieve landbouw, waarbij boeren ongebruikte openbare gronden onderhouden, ontwikkelen en bewerken. Boeren vormen coöperaties en lokale markten om producenten rechtstreeks met consumenten in contact te brengen.
Onder de nieuwe uitdagingen van het huidige Marcos-regime - waaronder de openstelling van landbouwgronden voor buitenlandse pacht gedurende 99 jaar, en de aanwezigheid van Amerikaanse militaire bases en raketsystemen in plattelandsgemeenschappen in het hele land - worden het levensonderhoud en de veiligheid van boeren nog groter in gevaar gebracht. Maar als er één waarheid is die de veertig jaar strijd van de KMP heeft bewezen, dan is het dat de collectieve kracht van de onderdrukte bevolking, eenmaal georganiseerd en verenigd, niet kan worden onderdrukt.
De boeren en inheemse bevolkingsgroepen rekenen op steun van de internationale gemeenschap om weerstand te bieden aan de toenemende interventie van de VS in hun land.
De geschiedenis van de KMP is het bewijs dat land niet alleen een natuurlijke hulpbron is - het is leven, levensonderhoud en waardigheid. En zolang er boeren zijn die de grond bewerken, zonder dat het hun eigen land is, zolang er land wordt gestolen en verdedigers van het land worden gedood, blijft de boerenbeweging van de Filipijnen in leven en strijdbaar!
Zie HIER een bericht van een recent gehouden Internationale Solidariteitsmissie!
Zie HIER een fotoalbum ‘Boeren protesteren tegen het mislukken van de landhervorming van Marcos Sr naar Marcos Jr’ | Fotoalbumcredit Carlo Manalansan – Bulatlat
