Vojsigno de espero, kuraĝo kaj forto por tiuj, kiuj subpremate senvoĉas en mizero.

Gazeta novaĵo 3 julio 2022, Amsterdamo.

Antaŭ dek jaroj oni murdis Willem Geertman. Willem de 1977 senlace laboris por laboristoj, kamparanoj kaj indiĝenaj popoloj. Li aktive engaĝis sin en iliaj laboraj kaj agraj rajtoj kaj la problemoj de medioprotektado. Li helpis la indiĝenojn kaj kamparanojn defendi siajn rajtojn. Viro, kiu aktivis apoge al la malriĉaj loĝantoj por doni al ili honestan ŝancon por hominda ekzistado.

Sep jarojn post la murdo, la 1-an de julio 2019 en la juĝejo de San Fernando suspektita lu-murdisto estis konstatita kulpa kaj kondamnita al dumviva prizonrestado.

La komisiinto, tre verŝajne devena el la potencaj elitoj, plu iras libere. Sed dum parencoj, amikoj,aliĝintoj kaj la publiko alvokadas por justeco, la lezantoj de homaj rajtoj restas iutage alvokotaj antaŭ la juĝistojn.

Herman, la frato de Willem, ĉagreniĝas pri la morto de sia frato kaj ke multajn jarojn post lia morto daŭras la sama maljustaĵo. "Por defendantoj de la naturo kaj de la agraj kaj homaj rajtoj estas malsekure. Oni rigardas ilin kiel komunistojn; ili ne estas arestataj kaj ne ricevas honestan proceson. Nun devus halti la murdado. Li memorigas eldiraĵon de Dom Helder Camara: "Kiam mi donis manĝon al la malriĉuloj, oni nomis min sanktulo. Kiam mi demandis: "Kial la malriĉuloj havas nenion por manĝi?", oni nomis min komunisto... Se helpi malriĉulojn estas krimo, mi konfesas kulpon.'

Dum la memorkunveno la 15-an de julio 2012 en Amsterdamo filipina migranto direktis al Willem la belajn vortojn: "Ni volonte dankas vin pro ĉio, kion vi kundividis kaj pro la inspiro, kiun vi donis al ni." Ŝi citis Thomas Campbell: "Vivi en la koro de posteuloj ne estas morti."

Kun vi ni daŭre celas la bonfarton de la homoj, naturkonservadon kaj justecon.

Pli detale pri Willem Geertman: https://www.nefiso.nl/berichten/?post=zijn-dood-was-niet-het-einde&category=willem-geertman.

esperantigis: Rob Moerbeek